İVAZSIZ

İvazsız sözlerin tecrübe edilmiş haline bir karşılık eklemeli insan

Eşek ve çukur arasında ki mesafeli duruş örneğini pekiştirmeli ve sonra amuda kalkıp, ters bakmalı dünyaya. Şehrin masumluğu üzerine sakladığı namussuzluğunu, kaldırımın orta yerinde bırakmalı. Tükürür gibi atmalı ruhundaki kötülükleri ve sonra kendisini; gölgesini aşamayan bir çapsızlık içinde bulmalı.

Karnındaki iki aylık bebeğiyle şehit olan Şerife Özden Kalmış’ı,öğretmen olarak atanamadığı için polis olmayı tercih eden Şehit Nefise ÖZSOY’U unutmayacağız. Terörün bizlerden söküp aldığı kahraman kadınlarımız. İnsanları faşizan uygulamalarla kamplara ayıran, kendi sistemine uymayan her şeyi yok etme arzusunda olan bir oluşumun adıdır: TERÖRİZM

Toprağa düşmandır!

Ağaca düşmandır!

Suya düşmandır!

İnsanlığa düşmandır!

Köklerini inip bakıldığında cesaret diye bir kavramla karşılaşmayız. Korkaklığın ve içinde basit nedenlerin bir balon haline getirildiği; gerçek olmayan, özü olamayan, duruşu olmayan, ahlakı olmayan bir kavramla karşılaşırız.

Türkiye Cumhuriyeti hep payidar kalacaktır. Siyasi ahlakı olmayan Avrupa’nın, Amerika’nın ve Rusya’nın dize getireceği bir devlet değiliz. Bizler bugünlere tırnaklarımızla kazıyarak geldik. Yoksulluk çektik, aç kaldık. Biz bugünlere gelinceye kadar cesaret yüklü tohumları Anadolu’nun her karış toprağına ektik ve sonunda ağaç olduk. Ne Suriye oluruz ne Irak!

Emperyalist devletler şunu iyi bilsinler ki : “Biz kaçmayız”

Devletimizin yanında olalım. Bütün kirliliklerin toplandığı, tokmağı dış güçlerin elinde olan terör olaylarına karşı bu güzelim devletimizi yalnız bırakmayalım.

“Silahın en ateşlisi, insanın en şerefsizidir!”

“Barut kokan sözler ise varlığımızı incitir”

---------------------------------------------------

Ruhumuzu ıslah etmenin en güzel örnekleridir insanın kendi kalabalığında başkasına ihtiyaç olmadan yalnız kalabilmesi. Sonra bir tuval alırım elime, çizmeye başlarım yeteneksiz parmaklarımla. Sahte gülüşler yoktur o an yanımda. Karınca çalışır gündüzleri, geceleri cırcır böceği öter usanmadan. Emperyalist oyuncak olmam ben o an… Ruhumun ne sınırları vardır,  ne de bir başkasının geçmesini korkarak izleyen hudutları. Sonsuz bir karanlıkta kendi aydınlığımı yaşar içimden çıkan asıl sahip. Takva ile eğilir alınlar secdeye, günahsız gibi yaşarım dünyayı, kötülüklerden uzaklaştıkça daha bir çocuk kalır yaşadıklarım. Kültür boşluğu olmaz o an çevremizde, yaban bir hayatın iz düşümü vardır baktığımız her bir resimde. Davranışlar yok, ahkâm kesenler yok o an yanımızda, her şeyin yöneticisi her şeyin karar kılıcısı bizleriz aslında

Korkmayalım yaşamaktan!

Yaşamayı yalnız yaşayabilmekten korkmayalım!

Bazı yalnızlıklar vardır ki… Dünyanın kalabalığından daha hayırlıdır.