ŞEHRİN SAHİBİ

    Şehirlerin sahibi 
    Ne sen, 
    Ne ben, 
    Ne de kaldırımda ki toz zerreciği…

    Yıkılmakta olan bina ya da yerine yenisi yapılacak her neyse örneğin. Hiç biri sahibi değil bu şehrin

    Bir ağacın görkemli varlığı değil, hayalin en üst sınıfı gibi ortada duran.

    Bir kalfanın içinde biriktirdiği kin gibi yaşayan günahı, otobüs terminalinden bir başka şehre doğru hareket eden özlemli gidişler hiç değil.

    Bir şehrin sahibi sokak hayvanları değil, şehri şehir yapan her neyse ondan uzaklaşan sebepler, bir köprü altında yanan ateşten daha sıcak değil.

   İs kaplamış çizik alınlar, nasırlı elle silinir. Gözlerin feri gitmiştir, gözlerin rengi alev ışığı halinde.

   Eskimiş ne varsa geçirmiş üzerine, bu bile neden değildir bir insanı şehrin efendisi etmeye.

   İşçiler değildir, çiftçiler, köylüler, çocuklar, yetişkinler, ölecek olanlar hiç değildir. Uzayan caddeler boyunca bir üst zümreden bir alt zümreye doğru uzanan dükkânlar hiç değildir. Kim kalır ki şehrin kucağında öylece, kim doğup yaşlanır ki?

   Şimdilerde bir şehrin sahipsiz büyümesine tanıklık ediyorum.                 

   Çocukluğumdan kalma eskimiş anılardır yüreğimi ezen. Uzun bir aradan sonra yapmış olduğum her gözlem düşündürüyor ve sonrasında öldürüyor beni.

   Çocukluğumda simsiyah olan mahalle imamının kar yağmış saçlarına mı yanayım? Bir kartal gibi keskin bakışlara sahip olan müdür muavinimin bir adım ötesini görmek için taktığı gözlüğe mi yanayım?

    Zaman, sahibi değil bir şehrin. Satılan arıtma cihazları, kuaförler, fabrikalar, binalar, ahşap basamaklar değil…
   Şehirlerin ASIL sahibi 
   Ne siz,
   Ne biz
   Ne onlar…

   Şehirlerin asıl sahibi yıllar sonra hatırlanacak “anılar”.

   Bu yazıyı kaleme aldığım yıl 2011 yılıydı. Düşüncelerimde şehrin varlığı adına kaygılar barındırıyordum. Umudumu kaybettiğim o yıllarda uçurumdan beni alıp kurtaran faaliyetler birer birer gerçekleşmeye başladı.

   Ve sonunda birinci kitap fuarından sonra ikinci kitap fuarı da gerçekleşti. Şehir, yeniden sahibini bulmaya başladı. Kuşkusuz bu anlam dolu etkinliğin kahramanları Büyükşehir Belediye Başkanı Fatih Mehmet ERKOÇ ve çalışma arkadaşlarıydı. Bir şehre bin anlam veren bu kahramanlara bir şair olarak tüm yazar arkadaşlarımın adına teşekkür ederim.

   Yayıncımın övgü dolu sözlerini burada yazmayacağım ama bu söylem karşısında şehrim adına gururlandım.

    Siyaset değildi bu, küçük bir etkinlikte değildi aynı zamanda. Kurumlar ve sivil toplum örgütleri arasında öylesine bir birliktelik sağlandı ki son günlerde terörün moralimizi bozduğunu varsayarsak, yaşamak adına soluk aldırdı bu kitap fuarı bizlere.

   Bu şehrin sahibi olmaya başladık yeniden. Bu şehrin, şairler şehri olduğunu haykırdık yeniden. Artık her geçen yıl bir önceki yıldan daha güzel olacağını tahmin ettiğimiz kitap fuarı, gençlerimizin, çocuklarımızın önüne bir rol model olacak. Bu şehir, güzel günlere daha bir yaklaşacak ve yakışacak.

    Evet, bu şehrin sahibi olduk yeniden. Ulusal kanal olma yolunda bir adım daha atan AKSU TV’ yi kutlamak istiyorum. Şehrin soluğu oldular, halkın düşüncesini aktarma aracı oldular. Kendilerini yeni logosuyla, farklı bakış açısıyla televizyonlarımızda izlemeye devam edeceğiz. İyi ki varsınız…

    İmza günümde beni yalnız bırakmayan Selim IŞIK Bey’e, Filozof Medya’nın gülen yüzü İbrahim BAYKUT Bey’e ve okuyucularıma teşekkür ederim.